حافظ
بسم الله الرحمن الرحیم
این روزها که سالروز بزرگداشت حافظ لسان الغیب است دلم به شعرهایش تنگ شده . حافظ برای ما عزیز دردانه هست و شاید به این خاطر است که شنیدن اخبار بزرگداشت حافظ بیشتر وطن را فرا یا ما می آورد . علاوه بر حافظ و وطن ، به کتابخانه ی کوچکم هم دلتنگم . کتابخانه ای که محل آرامش من بود . حتی اگر کتاب نمی خواندم ،ذوق کتاب ها آرامش می داد . به قفسه ی تفسیر نهج البلاغه و شرح لمعه و قفسه ای که سه - چهار کتاب دیوان حافظ داشت . کاش کتاب شرح غزل های حافظ دکتر حسن انوری را با خودم آورده بودم . کتابی که در دوره کارشناسی زبان وادبیات فارسی خواندم . حیف که قلندرشب امتحان بودیم و تا صبح بیدار . با خودم می گفتم که این دوره که گذشت باید بنشینم و از نو این شرح را بخوانم . از بس برای شعرهای حافظ تفسیرهای خوبی کرده بود . یعنی بعد از خواندن این شرح بود که انسان می فهمید چرا به حافظ لسان الغیب می گفتند . آن همه نازک اندیشی که در غزلیات حافظ بود و آن همه معنا که در ابیاتش نهفته .
در این جا از بابت کتاب بسیار فقیرم و مسکین . هرچند خانه ی فرهنگ جمهوری اسلامی ایران در دهلی نو کتابخانه ای دارد با کتاب هایی پرشمار . همان جایی که دفتر دکتر قزوه هم هست و در چهل وهفتمین جلسه ی انجمن بیدل دهلوی آن را دیده بودم . البته تا الان فرصت نداشته ام که از این کتابخانه بهره ای ببرم.
و یادش بخیر سال ۱۳۷۵ که تازه وارد مرکز تربیت معلم شده بودم . کتاب حافظ کوچک جیبی ام ، همیشه همراهم بود . زبان حال جوانانه ، عاشقانه و عارفانه ام در شعر حافظ تجلی پیدا می کرد . شعرهای شور انگیزش را می خواندم و در خلوت خود گریه می کردم . همین شعرهای حافظ من را بر می انگیخت تا شعربگویم و دلنوشته بنویسم . از شیرین تر شعرایی که همیشه زمزمه می کردم این شعر زیبا بود :
حسن تو همیشه در فزون باد رویت همه ساله لاله گون باد اندر ســـــــر ما خیال عشقت هر روز که باد در فـــــــزون باد هر ســـــــرو که در چمن درآید در خدمت قامتت نگـــــون باد چشمی که نه فتنه تو باشــد چون گوهر اشک غرق خون باد چشـــــم تـــــو ز بهر دلربایی در کــــــردن سحر ذوفنون باد هر جا که دلیست در غـم تو بی صبر و قرار و بی سکون باد قــــد همــه دلبران عــــــــالم پیش الف قــــدت چو نون باد هر دل که ز عشق توست خالی از حلقه ی وصــــل تو برون باد لعل تو که هست جان حافظ
دور از لب مردمــــــان دون باد
بسم الله الرحمن الرحیم