محمد رسول الله صلی الله علیه و آله
بسم الله الرحمن الرحیم

فرصتی پیش آمد تا با محمد جواد و نازنین زهرا به تماشای فیلم « محمد رسول الله صلی الله علیه و آله » برویم . فیلمی سه ساعته که در لحظه های مختلف اشکمان را بر گونه هایمان جاری کرد .
استفاده از تکنولوژی های به روز فیلم برداری و برترین های عرصه ی فیلم سازی و هزینه ی فراوان برای ساختن شهرک های مخصوص این فیلم ، فیلم را به یکی از فیلم های هنری در سطح جهان تبدیل کرده است . نشان دادن وجه رحمه للعالمین پیامبر (ص) ، مظلومیت او در کودکی بویژه در هنگام از دست دادن مادر ، به تصویر کشیدن زنده به گور کردن دختران ، حمله ی ابرهه به مکه و صحنه ی شکست این سپاه ، فروش بردگان در بازار مکه ، از تأثیر گذارترین صحنه های فیلم است .
این فیلم قابلیت چندین بار دیده شدن را دارد و باید بارها به شکوه یک کودک که برکت آفرین است اشک ریخت .
اما با تمام احترامی که می توان به فیلم و فیلم ساز قائل بود می توان گفت با همه ی زیبایی های هنری این فیلم ، نتوانسته است انتظارات ما را بر آورده کند . من کارشناس نیستم بلکه به عنوان یک فرد غیر حرفه ای ، فقط از دید یک تماشاگر نقد می کنم .
فیلم به ویژه در بخش محتوا کمتر از حد انتظار ظاهر شده است . ساختار داستان فیلم یک دست نیست و داستان از عدم پیوستگی رنج می برد . از هم گسیخته است . می توان گفت که چند داستان جدا از هم در کنار هم قرار گرفته اند و به هم کوک شده اند . انتقال داستان از یک حادثه به حادثه ی دیگر گنگ است و بیننده خیلی دیر به درک ارتباط ها دست پیدا می کند . متن گفتار بازیگران فاخر نیست . به ویژه زمانی که پیامبر مکرم اسلام سخن می گوید بیننده دوست می دارد سخنان فاخر و بهتری عنوان بشود . بخش های که زیر نویس شده گنگ ونا مفهم است و متوجه نمی شوی در مورد چه چیزی صحبت می کنند . باید بدانیم که بیشتر مخاطبان اثر قشر متوسط جامعه اند که کم کتاب می خوانند .
کارگردان برای ایجاد هیجان از داستان های موازی استفاده کرده و این طور به بینده القا می کند که افرادی در پی قتل پیامبر هستند . ساموئل در همه ی این صحنه ها وجود دارد در حالی که در برخی صحنه ها این طور وانمود می شود که ساموئل دنبال حقیقت است و به خاطر همین در مقابل علمای بزرگ یهود هم ایستاده است ود آخر هم ایمان می آورد . هر چند در کتب تاریخی - از جمله در فروغ ابدیت - ابدا اشاره ای به در خطر بودن جان پیامبر نشده است
.
صحنه ی برخورد پیامبر با بحیرای مسیحی که می توانست به یک صحنه ی تأثیر گذار به جبهه ی مقابل اسلام تبدیل شود بسیار سطحی است .
این فیلم باید به جای یک کارگردان ، گروهی از بهترین کارگردانان را همراه می داشت و نویسندگان دیالوگ ها باید از میان بهترین نویسنده ها انتخاب می شدند .
به نظر من یک بیننده غیر مسلمان خیلی دیر با فیلم ارتباط پیدا خواهد کرد و یف است که این همه هزینه ی مادی ومعنوی بشود و نشود آنچه که انتظارش را داری .

بسم الله الرحمن الرحیم