شـمیـم  کوثـر

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله الذی هدانا لهذا و ما کنا لنهتدی لو لا ان هدانا الله

از کشور هندوستان - که نه یک کشور بلکه یک جهان است - به همه ی عزیزانم و دوستان گرانقدرم عرض سلام دارم . نزدیک به سه هفته است که مقیم کشوری هستم با روزهای رنگارنگ و شب های آرام  .
قرارم این باشد که زود قضاوت نکنم در مورد کشوری که رنگ و لعاب هر لحظه اش با لحظه ی پیش از آن تفاوت فراوان دارد .
این روزها دل آسمان دهلی پر بغض و پر ناز و عشوه است . به بهانه ای می شکند و اشکش چون سیل روان می گردد . هوای خوبی است . موسم باران های موسمی .
دلم به ایران عزیزم ، به پدر و مادرم ـ که جانم فدای آنان باد ـ به همسرم ـ که انیس زندگی من است ـ و فرزندان دلبندم و برادران و خواهرم تنگ است و به شما که دوستان شیرین تر از جان من هستید .
فرصتی شد تا از رایانه ای که مجهز به واژه پرداز فارسی بود سلامی بنگارم به روی ماهتان و از این حوالی دستانتان را ببوسم .
امیدوارم در کنار خانواده ها دلهایتان سر شار باشد از شور و اشتیاق و غرق باشید در نعمت خوشحالی و پیوسته باشد نمازتان به درگاه لایزال و مستجاب باشد دعاهایتان .