شـمیـم  کوثـر

بسم الله الرحمن الرحیم

امشب خیلی اتفاقی این کتاب را از قفسه ی کتابخانه  بیرون کشیدم و تورق کردم . این کتاب ، تاریخی است و حکایت قلعه ی الموت و حسن صبّاح و ...
اولین بار این کتاب را - با همین شکل و شمایل - دست  آقای « علی رضا امیرخانی » دیدم  . با علی رضا هم خوابگاه بودیم در دانشسرای تربیت معلم .  چند شبی امانت گرفتم و چهل صفحه از آن را خواندم و خوانش باقی آن را موکول کرده بودم به آینده . در سال 91 ،  از نمایشگاه کتاب تهران خریدم و تا الان در کتابخانه خاک می خورده است و حالا می خواهم به وعده ی یست و اندی سال پیش جامه ی عمل بپوشانم .
اما نمی شود از علی رضا حرفی نزنم . « علی رضا امیرخانی» - که این روزها اطلاع چندانی از او ندارم -  دانش آموز با سلیقه و روشنفکر و خوش استعدای بود که متاسفانه آموزش وپرورش ظرفیت جذب او را نداشت . او فرزند یک دندانساز محلاتی بود و علاوه بر اخلاق خوش ، با استعداد ویژه اش کارهای بکر و بی نظیری در دانشسرا انجام میداد . او یک « دو هفته نامه » ی دیواری  به نام « آموزگار » تاسیس کرد و چند نفر از دانش آموزان اهل قلم - مثل آقای علی کرمی ، من و ... - را جمع کرده بود به عنوان اعضای تحریریه و هر دو هفته یک بار این « دو هفته نامه » را راهی دیوار راهروی دانشسرا می کرد . این سطح از اگاهی یقینا در هیچکدام از دانش آموزان دانشسرا نبود و حتی الان که خوب فکر می کنم از خیلی از دبیرها و مربیان هم جلوتر بود . 
باور کنید خواندن کتاب « موج سوم » در سال 72 نشان دهنده  عمق آگاهی و پیشرو بودن فرد است . کتابی که در آن نظریه ی « دهکده ی جهانی » مطرح شده بود و نیک می دانیم که خیلی از ماها الان اگر بخواهیم پز روشنفکری بدهیم از این نظریه صحبت می کردیم . 
او طرح بی نظیر آموزش حروف الفبا با تصویر سازی « انگشتان دست » را پیگیری کرد و همین امر نشان از نبوغ او داشت و می رفت که زود صاحب کتاب شود و نظریه پرداز . او برای این کار  خیلی زحمت کشید و خیلی تلاش کرد تا  عکاس شازندی را به درکی برساند که آنچه او می خواهد را عکس بگیرد . او توانسته بود همه ی حرف الفبا را با استفاده از انگشتان دست آموزش دهد .
او با همه ی استعدادش ، به دلایلی ، متاسفانه وارد آموزش وپرورش نشد که شاید حسادت برخی ها از جمله ی عوامل آن بوده باشد .
وجود او برای من خیلی مغتنم بود . حالا که کتاب خداوند الموت را می خوانم یاد این دوست عزیز را گرامی می دارم وامیدوارم هر جا هست موفق باشد این چند سطر را تقدیم می کنم به او که به اندازه معلم بر ما تاثیر گذاشته است .